Strony

Historia

1. BUDOWA SZKOŁY W WAPNIE 1932-1935

W 1932 r. przystąpiono do budowy szkoły według „Projektu 7. Klasowej Szkoły Powszechnej” poznańskiego architekta Stefana Sawickiego. Koszty budowy budynku szkolnego poniosła Kopalnia Soli. W 1934 r. wydała na ten cel 340 000 zł. Kopalnia zakupiła również urządzenia, wyposażenie i pomoce szkolne. Pieniądze przeznaczone na budowę szkoły i jej utrzymanie pochodziły z podatku w wysokości 1% od sprzedanej przez kopalnię soli wypłacanego Gromadzie Wapno. Kopalnia była faktycznym budowniczym istniejącej do dziś szkoły. Jednym z inicjatorów budowy szkoły był jej późniejszy pierwszy kierownik - Franciszek Janowiak.



2. Oddanie szkoły do użytku - 1935 r.

W 1935 r. zakończono budowę i oddano budynek szkolny do użytku. Uroczyste otwarcie placówki rozpoczynające rok szkolny 1935-1936 poprzedziła msza święta, której przewodniczył proboszcz parafii Srebrna Góra ks. Kazimierz Schulert. W uroczystości brali udział m.in. starosta wągrowiecki Edmund Zenkteler, dyrektor kopalni soli Czesław Janczurowicz, sołtys Gromady Wapno Józef Kubisz, inspektorzy szkolni z Wągrowca - Stefan Szumowski i z Chodzieży - Jan Krzanowski. Symbolicznego przecięcia wstęgi trzymanej uczniów Irenkę najprawdopodobniej starosta Edmund Zentkeler. W szkole uczyło się początkowo 450 uczniów, z czego 80% stanowiły dzieci pracowników kopalni soli.



3. Szkoła w czasie II wojny światowej 1939-1945

W 1939 r. Niemcy zajęli Wapno zmieniając jego nazwę na Salzhof. Cały budynek szkoły został zajęty przez żołnierzy niemieckich. W budynku odbywały się także szkolenia NDSAP (Schulungslager) m.in. dla Volksdeutschów. Wojsko opuściło budynek szkoły w czerwcu 1941 r. Od tego momentu uczyły się tu dzieci niemieckie będące członkami Hitlerjugend. Dla około 250-300 niemieckich uczniów budynek szkoły był nie tylko miejscem nauki ale i zakwaterowania. Kierownikiem szkoły był doktor Berger. Na początku stycznia 1945 r. uczniowie wraz z nauczycielami zostali ewakuowani do Niemiec. Polskie dzieci z Wapna uczyły się ok. 2 godzin dziennie w dwóch grupach wiekowych: 7-10 lat (w budynku starej nieistniejącej już szkoły) i 11-14 lat. Ta druga grupa miała zajęcia w budynku obecnej szkoły na parterze w sali w pobliżu dzisiejszej toalety dla chłopców. Nauczycielkami były dwie Niemki: Wilhelmina Petrych z Komasina (bardzo surowa dla polskich dzieci) i Bednarska z Podolina.



4. Wznowienie nauki po II wojnie światowej - 1945 r.

Do przygotowania zajęć szkolnych po wyzwoleniu Wapna spod okupacji hitlerowskiej przystąpiono już w lutym 1945 r. Organizacją tych przygotowań zajmował się Emanuel Krysiński, pierwszy po wojnie kierownik szkoły. Budynek szkolny został uporządkowany i przystosowany do potrzeb nauczania. Zajęcia lekcyjne rozpoczęły sie 1 marca 1945 r. W szkole pracowało wówczas 6 nauczycieli a uczniowie uczyli się w 7 oddziałach. Dzieci przyjmowano na podstawie świadectw lub specjalnych egzaminów. W lipcu 1945 r. szkołę opuściło 42 absolwentów. Pierwszy normalny już rok szkolny 1945-1946 rozpoczął się we wrześniu 1945 r. Do szkoły uczęszczało 432 uczniów podzielonych na 11 oddziałów. Pracowało 11 nauczycieli.



5. Nabożeństwa katolickie w szkole

Zanim w 1967 r. powołano do życia wapieńską parafię św. Barbary mieszkańcy Wapna i okolicy należeli do parafii Srebrna Góra. Jednak dla ułatwienia uczestnictwa w kulcie religijnym od 1935 r. nabożeństwa odbywały się w budynku szkoły. Jej poświecenia dokonał w 1935 r. ksiądz Kazimierz Schulert ze Srebrnej Góry. Po uzyskaniu zgody proboszcza w Srebrnej Górze, Antoniego Bajerleina, na odprawianie rannej mszy św. w niedziele pracownicy kopalni soli wykonali przenośny ołtarz. Został on złożony w całość przez stolarzy - braci Władysława i Sylwestra Berlików z Podolina Ołtarz z wizerunkiem patronki górników św. Barbary i figurami górników umieszczonymi w skrzydłach oraz zwieńczony obrazem Matki Boskiej Cygańskiej ustawiany był na holu głównym na wysokości drzwi do obecnej sali lekcyjnej nr 18. Wierni w czasie nabożeństw stali na holu i na wprost głównego wejścia do szkoły.


6. Nadanie szkole imienia Adama Mickiewicza - 1972 r.

Działania na rzecz nadania szkole imienia rozpoczęły się w r. szk.1968-1969. Kandydatury na patrona wysuwali uczniowie. W marcu i kwietniu 1969 r. przeprowadzono plebiscyt. Zdecydowaną większością głosów (207) zwyciężyła kandydatura Adama Mickiewicza. Inni kandydaci otrzymali znacznie mniej głosów. Wyniki ogłoszono na uroczystym apelu 9 maja. Kolejne lata upłynęły na poznawaniu przez uczniów życia i twórczości poety oraz na gromadzeniu materiałów na jego temat. Oficjalna uroczystość nadania szkole imienia odbyła się 20.12.1972 r. Odczytania aktu nadania imienia dokonał przedstawiciel władz oświatowych wicekurator Józef Kubicki Uroczystość zakończyło przemówienie dyrektora szkoły Jerzego Lubawego.



7. Szkoła w czasie katastrofy górniczej - 1977 r.

W sierpniu 1977 r. w kopalni soli doszło do awarii górniczej a w jej efekcie do katastrofy. W wyniku osiadania gruntu zaczęły powstawać zapadliska. Podjęto ewakuację ludności z zagrożonych obiektów (324 osoby). Wstrzymano ruch samochodowy i kolejowy. Część uczniów z południowych rejonów gminy było dowożona do szkoły w Damasławku. Do pomieszczeń szkoły przeniesiono kilka instytucji - przedszkole (sala gimnastyczna), pocztę (sala j. rosyjskiego - obecnie nr 18), centralę telefoniczną (pokój nauczycielski - obecnie nr 17), ośrodek zdrowia (sala ogniska przedszkolnego - obecnie nr 35 i nauczania początkowego - obecnie nr 31) i aptekę (pracownia techniczna dziewcząt- obecnie nr 03).


8. Nadanie szkole sztandaru - 1989 r.

W drugiej połowie lat 80-tych XX w. rozpoczęto starania o własny sztandar szkolny. Uczniowie podjęli się przeprowadzenia wielu akcji w celu zdobycia funduszy na zakup sztandaru (m.in.: zbiórki surowców wtórnych, zbieranie kamieni na polach miejscowego PGR, wypiek i sprzedaż gofrów i rogali, dyskoteki). Sztandar miał zostać wykonany w Damasławku przez p. Beatę Chojnacką. Ostateczny koszt wyszycia i drzewca wyniósł 1 600 000 zł, Uroczystość nadania szkole sztandaru odbyłą się 18 grudnia 1989 r. Na ręce dyrektora szkoły Grzegorza Pietrzyckiego sztandar złożył przedstawiciel Społecznego Komitetu Fundacji Sztandaru a akt nadania odczytał przedstawiciel Kuratorium Oświaty i Wychowania w Pile wicekurator Leszek Raźniewski.







9. Reforma oświaty i utworzenie Zespołu Szkół - 1999 r.

1 września 1999 r. w Polsce rozpoczęła się reforma edukacji, która doprowadziła po trzech latach do przekształcenia obowiązującego od 1968 r. dwustopniowego systemu szkolnictwa w strukturę trzystopniową. Dotychczasowa ośmioklasowa szkoła podstawowa została zastąpiona sześcioma klasami. W tym samym czasie, również 1 września 1999 r. utworzono gimnazja. W pierwszych klasach gimnazjum rozpoczęli naukę ci uczniowie, którzy w starej ośmioletniej szkole podstawowej powinni rozpocząć siódmą klasę. Ze względów lokalowych w naszej gminie na podstawie uchwały Rady Gminy został utworzony Zespół Szkół, w skład którego weszła Szkoła Podstawowa im. A. Mickiewicza i Gimnazjum. Zespół Szkół funkcjonuje w oparciu o Statut uchwalony przez Radę Gminy Wapno. Pierwszym dyrektorem Zespołu Szkół w Wapnie został nieżyjący już Grzegorz Pietrzycki.



10. Współpraca z niemiecką gminą Amelinghausen - od 1989 r.

Nasza gmina utrzymuje szczególnie bliskie i przyjacielskie kontakty ze Zbiorczą Gminą Amelinghausen w Niemczech. Gmina ta znana jest z organizowanego corocznie "Święta Wrzosów". Partnerstwo mieszkańców obu gmin zapoczątkowała młodzież wspólnym obozem wypoczynkowym w Amelinghausen w sierpniu 1998 r. W 1999 r. odbył się drugi wspólny obóz wypoczynkowy, tym razem w Wapnie. Główną bazą wypoczynkową była wapieńska szkoła. Młodzież mieszkała w salach lekcyjnych na pierwszym piętrze, korzystała ze stołówki szkolnej, sali komputerowej, sali gimnastycznej i boiska szkolnego. W następnych latach wspólne obozy wypoczynkowe odbywały się na zmianę w Amelinghausen i w Wapnie. 02.12.2001 r. w szkole podpisana została oficjalna umowa o partnerstwie obu gmin a oprawę artystyczną przygotowali uczniowie i nauczyciele. Ostatni obóz wypoczynkowy w naszej w szkole odbył się w 2009 r. Rok później 13-tym wspólnym wypoczynkiem w Amelinghausen zakończono tę formę współpracy.



11. Budowa sali sportowej 2007-2013


Obiekt wybudowany za pieniądze pochodzące ze środków własnych gminy oraz dotacji z Unii Europejskiej miał dość burzliwą historię. Powstał dzięki dofinansowaniu z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w kwocie 4 035 162,11 zł i budżetu Samorządu Województwa Wielkopolskiego w ramach Wielkopolskiego Regionalnego Programu operacyjnego na lata 2007-2013. Ostatecznie łączny koszt inwestycji wyniósł 6 662 822,46 zł. Budowę hali sportowej przy Zespole Szkół w Wapnie rozpoczęto w roku 2007. Pierwsze roboty ziemne wykonano w kwietniu. Zakończenie prac miało nastąpić z końcem lipca 2011 r. Niestety firma, która wygrała przetarg nie wywiązała się z umowy. Prace budowlane znacznie się przez to opóźniły. Władze gminy musiały zerwać umowę i budowę dokończyła inna firma, która szereg prac, w wyniku zaniedbań poprzedniej ekipy, musiała wykonać powtórnie. Ostatecznie budowę zakończono w marcu 2013 r. a halę otwarto w dniu międzynarodowego Dnia Dziecka 1 czerwca 2013 r.








12. Kierownicy i dyrektorzy szkoły w Wapnie 1935-2015


Franciszek Janowiak
1898-1945(?)
Kierownik szkoły
w l. 1935-1939.

Emanuel Krysiński
(1907-1953)
Kierownik szkoły w l. 1945-1953.


Marian Kaczmarek
(1914-2002)
Kierownik szkoły w l. 1953-1954

Jerzy Lubawy
(1929-2009)
Kierownik szkoły w l. 1954-1984

Grzegorz Pietrzycki
(1949-2013)
Dyrektor szkoły
i Zespołu Szkół w l. 1984-2008

Małgorzata Włodarczyk
(ur. 1958)
Dyrektor
Zespołu Szkół w l. 2008-2013

Janusz Bilski
(ur. 1953)
Dyrektor
Zespołu Szkół
i Szkoły Podstawowej
w l. 2013-2019
 
Anna Wagner
Dyrektor Szkoły Podstawowej
od 2019 r.




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz